Ispostalja se, na kraju krajeva, da slepo crevo i nije baš tako beskorisno kao što se pretpostavljalo.
Prema nalazima jedne novije studije, ova crvolika struktura u blizini ušća tankog u debelo crevo se 32 puta nezavisno razvila 32 među sisarima, a kod čoveka po svoj prilici služi kao pomoć u očuvanju korisnih bakterija kada je organizam napadnut nekom ozbiljnom infekcijom.
Čarls Darvin je bio jedan od prvih naučnika koji su imali teorije od funkciji slepog creva, u njegovo vreme otkrivenog samo kod ljudi i drugih primata.
Njegova teorija glasi da su njihovi i naši preci živeli hraneći se uglavnom lišćem, te im je stoga bio spotreban veliki sekum, deo creva u kom su smeštene bakterije kadre da razlože tvrda biljna tkiva, objavio je "Hafington post". Kasnije, kada su njihovi potomci počeli da se hrane pretežno lakše svarljivim voćem, veliki sekum je postao suvišan. Vremenom se smanjivao, a danas je sasvim mali. Po Darvinovom mišljenju, slepo crevo je samo jedan od nakadašnjih nabora sekuma i nema nikakvu funkciju. Drugi naučnici su, međutim, ideju da slepo crevo ne vrši nikavu funkciju dovodili u pitanje.
Već oko stoleća se zna da ovaj organ sadrži specifičan tip tkiva koje pripada limfnom sistemu, proizvođaču belih krvnih zrnaca, boraca protiv infekcija. Tokom protekle decenije istraživanja su, međutim, pokazala i da ovo limfno tkivo podstiče rast nekih sojeva dobrih, korisnih bakterija. Šta više, pažljiva anatomska proučavanja drugih sisara otkrila su da neke vrste, kao to su dabrovi, koale i bodljikava prasad (ukupno 50 vrsta sisara), takođe imaju strukture koje se iz njihovih creva izdvajaju na istom mestu gde i naše slepo crevo, odnosno da je ova karakteristika među sisarima mnogo uobičajenija nego što se nekada mislilo.
U novoj studiji, objavljenoj onlajn u "Computes Rendus Palevol", međunarodni tim stručnjaka je uz pomoć podataka o 361 živoj vrsti sisara i 50 poznatih vrsta koje imaju slepo crevo, raspoređenih duž evolutivnog stabla sisara, došao do zaključka da je ovih 50 vrsta po evolutivnom stablu razvučeno toliko, da je struktura slepog creva morala nezavisno da se razvje najmanje 32, a možda čak i 38 puta.
Što se funkcije tiče, smatra se da je njegova uloga imunološka, odnosno da služi kao svojevrsno “utočište” za korisne, dobre bakterije. Ove bakterije pomažu u obuci sistema imuniteta i u stanju su da spreče bolest, tako što potiskuju štetne, patogene bakterije. Patogene bakterije, međutim, nekad ipak uspeju da prevladaju, i u tim slčajevima se korisne bakterije povlače u slepo crvo, gde čekaju da sistem imuniteta pobedi infekciju.
Budući da je slepo crevo smešteno van glavnih tokova, to bakterijama koje su se ovde sklonile omogućava da ostanu bezbedne i da nakon povlačenja infekcije ponovo nasele creva.
Ova razumna hitpoteza, međutim, i dalje ne objašnjava zbog čega je samo 50 od 361 vrste sisara razvilo ovaj organ, te tako misterija slepog creva i dalje ostaje donekle nerešena.
