Našoj planeti ne preti opasnost od udara nekog velikog asteroida, a problem bi jedino mogao da napravi asteriod “Apofis”, koji bi na bliskoj razdaljini od Zemlje trebalo da proleti 13. aprila 2029. godine
Prema podacima NASA, našoj planeti u narednom periodu ne preti opasnost od udara nekog velikog asteroida, a problem bi jedino mogao da napravi asteriod “Apofis”, koji bi na bliskoj razdaljini od Zemlje trebalo da proleti 13. aprila 2029. godine.
- Apofis je bliski asteroid iz porodice takozvanih NEO asteroida. Svakih sedam godina prolazi blizu naše planete - objašnjava prof. dr Milan Ćirković, naučni savetnik Astronomske opservatorije u Beogradu. Otklonjena je svaka mogućnost da 2029. godine “Apofis” udari u Zemlju. I verovatnoća da se to desi prilikom narednog bliskog prolaska, 2036. godine, sada je manja od 1:1.000.000.
Ove godine nas očekuju još dva bliska susreta sa malim telima u Sunčevom sistemu. Desetog marta biće moguće posmatrati kometu koja će proći na vrlo maloj udaljenosti od Zemlje, a potom 29. novembra i prolaz komete INOS, najsjajnije komete viđene sa Zemlje u poslednjih sto godina.
O katastrofalnim asteroidima još se lome naučna koplja, a seže se daleko u prošlost.
Procenjuje se da je pre 65 miliona godina asteroid udario u Zemlju snagom koja je bila milijardu puta jača od atomske bombe bačene na Hirošimu.
Ogromni asteroid, koji je udario u Zemlju na području današnjeg Meksika i izazvao takozvanu nuklearnu zimu. Prema mišljenju mnogih stručnjaka, ovo je najprihvatljivije objašnjenje za istrebljenje dinosaura.
Među najpoznatijim događajima je i onaj upamćen kao Tunguska eksplozija. Leta 1908. godine (30. juna) nešto posle sedam sati ujutru, kosmičko telo nepoznatog porekla eksplodiralo je u slivu reke Podkamenaja Tunguska u severozapadnom Sibiru.
Energija koja je oslobođena u tom trenutku bila je toliko velika da se poredi sa eksplozijom hidrogenske bombe od desetak megatona.
Jačina sudara bila je tolika da je uzdrman ceo stari kontinent kao i deo Azije.
Opservatorije na svim krajevima sveta danonoćno su proučavale neobičan događaj, a za to vreme u Rusiji su noći bile toliko svetle da je tamošnje stanovništvo sve vreme tokom noći moglo da čita knjige bez dodatnog osvetljenja.