Šestogodišnja Molly Nash iz Englewooda u Coloradu boluje od rijetke nasljedne anomalije koštane srži, Fanconijeve anemije, koja obično uzrokuje smrt u osmoj ili devetoj godini. Njeni roditelji, Jack i Lisa Nash, su se prilikom začeća drugog djeteta odlučili za metodu oplodnje in vitro i embriji su ispitivani novom metodom predimplantativne genetske dijagnostike (PDG), u kojoj se iz embrija uzima jedna stanica i ispituju njene genetske karakteristike. Od četrnaest začetih embrija odabrana su dva bez karakteristika Fanconijeve anemije i, nakon što se za jednog ispostavilo da nema šanse za uspješnu implantaciju, drugi je usađen u Lisino tijelo prije Božića.
Nakon što je 29. kolovoza rođen mali Adam, stanice iz njegove pupčane vrpce su 26. rujna iskorištene za tretman nakon kojeg su šanse njegove starije sestre za potpun oporavak porasle na 85 do 90 %.
Postupak, obavljen u medicinskom centru univerziteta Fairview u Minneapolisu podigao je dosta etičke prašine jer su Nashovi praktički rađanjem djeteta "proizveli lijek" za njegovu stariju sestru. Nashovi su "normalnom oplodnjom" imali 25 % šansi da im i drugo dijete bude bolesno od nasljedne anemije, te su morali testirati embrije (u medicinskom centru Illinois Masonic) da bi oboje djece imalo normalan život.
Glasnogovornik Regulativne komisije za ljudsku oplodnju i embriologiju, James Yeandel, istaknuo je da poseban komitet tog tijela razmatra svaku molbu za korištenje PGD-a u svrhe kao što je stvaranje odgovarajućeg donora za transplantaciju i dodao: "Korištenje PDG-a odobreno je za određeni broj pojedinačno navedenih ozbiljnih genetskih bolesti. Ne smije se koristiti zbog bilo kakvih društvenih, fizičkih ili fizioloških razloga".
