Rasprostranjeno verovanje da jedna pseća godina "vredi" kao sedam ljudskih i da relativnu starost svog psa možete da izračunate naprosto tako što ćete njegove godine pomnožiti sa sedam samo je mit, a prava računica koja određuje odnos vaše starosti i starosti vašeg ljubimca dosta je složenija, tvrde poznavaoci pasa koji su proučavali ovu temu.
Psi su, naime, vrsta životinja među čijim rasama postoje varijacije u izgledu i veličini kakve se ni kod jedne druge vrste ne mogu naći, a upravo od veličine i rase zavise i dosta značajne razlike u dugovečnosti i brzini razvoja, prenosi Blic.
Opšte pravilo glasi da veće rase žive kraće, ali rastu i razvijaju se sporije od malih, što znači da će, recimo, maleni jorkširski terijer sa dve godine biti "stariji", a sa pet godina "mlađi" od danske doge.
Velike rase, naime, punu veličinu i fiziološku zrelost dostižu tek sa dve godine, ali nakon toga u principu mogu da očekuju samo još 4-6 godina života, dok životni vek malih i srednjih rasa u principu iznosi 10 do 15 godina.
Pored veličine, međutim, nakon treće godine veliku ulogu igra i konkretna rasa, pa je tako buldog, pas srednje veličine, rasa koja živi najkraće (samo oko 6 godina) dok neke rase manjih terijera mogu da dožive i 15 do 20 godina.
Tokom prve tri godine, dakle, relativna starost psa može da se proceni u zavisnosti od njegove veličine:
Za male pse: 12,5 godina za svaku ljudsku godinu, tokom prve dve godine života
Za pse srednje veličine: 10,5 godina za svaku ljudsku godinu tokom prve dve godine
Za velike pse: 9 godina za svaku ljudsku godinu tokom prve dve godine
Za psa starijeg od 3 godine presudna je, međutim, rasa.
Stoga ćete za buldoga broj godina pomnožiti sa 13,42, za nemačkog ovčara (i rase sličnog rasta i konstitucije) sa 7,84. a za minijaturnog jazavičara i druge "mališane" sa 4,32.
Istraživači sa Univerziteta Džordžije utvrdili su i da na dugovečnost pasa utiče i sterilizacija, u tom smislu da sterilisane jedinke žive nešto duže.
