Američki producenti često posežu za europskim filmovima radi remakea, no to su najčešće britanska, francuska i talijanska ostvarenja. Rijeđe je riječ o skandinavskim kinematografijama. Danski film Braća (Brodre) redateljice Susanne Bier o dvojici braće, od kojih jedan nestaje tijekom borbi u Afganistanu, a drugi se brine o njegovoj supruzi i kćerkama, je na Festivalu u Sundanceu dobio nagradu publike i poznat je američkoj publici.
Remake u režiji Jima Sheridana snimljen je s troje filmskih zvijezda, od kojih se u svojoj ulozi najbolje snašla Natalie Portman koja je pokazala i neophodni šarm i ranjivost (u originalu je ulogu uvjerljivo glumila američka glumica danskog podrijetla Connie Nielsen, kojoj je to bila prva uloga u danskom filmu). Tobey Maguire nažalost se nije pokazao glumački doraslim izazovima teške uloge brata časnika, dok je Jake Gyllenhaal korektan, ali ne osobito nadahnut kao brat klošar.
Najveći prigovor nije vezan za film, nego na način na koji je predstavljen. Hrvatski prijevod naslova Zakon braće navodi na pomisao da je riječ o filmu koji ima veze s istoimenom serijom, no istina je da s njom nema nikakve veze, ni ambijentom radnje, ni odnosom među likovima. Druga je obmana žanrovska definicija film kao trilera, a zapravo je riječ o obiteljskoj drami, u kojoj se uvjetno trilerskima mogu nazvati samo neke sekvence iz Afganistana, ali daleko od toga da se cijeli film može smatrati trilerom.
Ovaj zanimljivi film stavlja pred svoje likove intrigantne moralne dileme, osobito vezane uz ženu čiji muž nestao i koju njena savjest i okolina sprječavaju da krene dalje s životom. Zaključno, riječ o solidnoj i za razmišljanje poticajnoj obiteljskoj drami kojoj doista ne treba krivo predstavljanje, ni žanrom, a kamoli nazivom koji asocira na seriju koja afirmira bratsku požrtvovnost.
Zlatko Vidačković
