Nemaju sve otrovne biljke podjednak stupanj toksičnosti. On, prije svega, ovisi od vrste i intenziteta aktivnih supstancija biljke (doza čini otrov). Prisustvo otrovnih tvari nije ujednačeno u cijeloj biljci – one su obično lokalizirane u određenim dijelovima biljke (listu, plodu, korijenu), dok ih u ostalim nema. Primjerice, drvo tise je cijelo otrovno, dok kod bagrema ima toksičnih supstancija u cijeloj biljci osim u cvijetu. Ako se progutaju biljke koje sadrže otrovne sastojke, može doći do teških trovanja koja bez stručne i pravovremene pomoći, mogu dovesti i do smrtnog ishoda. Ohrabruje činjenica da je zastupljenost ovakvih biljaka relativno mala, odnosno mnogo je više biljaka koje sadrže otrovne sastojke koji su, ipak, manje toksični pa su i biljke manje opasne.