Prije razornog rata u Siriji, drevni Alep je slovio kao jedan od najstarijih na svijetu, točnije, bio je jedan od najstarijih naseljenih gradova na svijetu.
Njegove ulice su krasile srednjovjekovne ograde i vrata, kršćanske trukture iz 6. stoljeća, doba Rimljana te kuće i palače kakve su se gradile u Osmanskom carstvu.
Od proljeća 2011. godine trajao je građanski rat u Siriji i to između između vlade predsjednika Bašara al-Asada na jednoj strani i pobunjenika koji nastoje svrgnuti njega i vladajuću stranku Baas.
Sada je rat napokon završen. Predaja ili povlačenje pobunjenika iz Alepa predstavlja kraj pobune u tom gradu koji je do prosvjeda iz 2011. godine i rata koji je uslijedio bio najveći sirijski grad.
Bogato kulturološko nasljeđe i povijesni spomenici u gradu koji je rastao na strateškoj trgovačkoj točki između mora i Eurfrata, sada više ne postoje.
Alep je uz Damask i Sanu najstariji naseljeni grad na svijetu, a njegovo drevno središte 1986. godine upisano je na UNESCO-ov popis svjetske baštine u Aziji.
Grad je 2006. godine izabran za arapski glavni grad kulture. Bio je jedno od glavnih kulturnih i vjerskih središta Levanta.
Grad je imao 2,3 milijuna stanovnika, a time je bio najveći grad u Siriji, ispred Damaska. Alep je jedan od najstarijih nastanjenih gradova u povijesti, a u prošlosti je bio poznat pod nazivima Khalpe, Khalibon, a Stari Grci su ga zvali Beroea (Veroea), Turci Halep, dok je u doba Francuskog mandata bio poznat kao Alep.
Nalazi se na strateškoj trgovačkoj točki između mora i Eufrata; izvorno se nalazio na nekoliko brežuljaka u velikoj plodnoj dolini rijeke Quweiq. Provincija Alep ima 16.000 kvadrartnih km površine i oko 3,7 milijuna stanovnika.
